Récits Divers

Articles de cette rubrique

  • LA CACHAVIÈLHA

    , par Claude Vertut

    LA CACHAVIÈLHA

    Galinet èro un gròs feiniantas qu’avié jamai rès fa de sa vido. Degun sabiá de que viviâ. Los‘un disián que fasiá la contro-bando de cigaretas, los autres disián quèro de la pouliça secrèta… Lo tot es qu’un matin en se levant, Galinet èro blave coume un mort e pouding pus se teni drèt. « Mai de-qu’as, li diguèt soun vesin, siás malaut ? Mon òme, soi escagassat, n’en podi pus ! Deque t’es arribat ? Pas grand causo ; mai ai fa un sòmi tarrible, un sòmi que m’a romput, n’ai encara las tressusors. E (...)

  • La Tendo

    , par Claude Vertut

    Un pichon raconte dèl Joèl de Simon
    La tenda (carcinòl) o tendèla (1) :
    Cada ser, meu cosin partiá amb una saca sus l’espatla : anava copar d’uèrba e d’esparcet per sus lapins. Un ser, qu’èri per passes, me preniá amb el. Quand ajeriám emplenat la saca , passèrem (...)

  • Lo Pifre

    , par Claude Vertut

    Un raconte de Sèrgi Irondèla.
    Lo pifre
    Quna calorassa avèm aguda augan ! A saber pas ont se metre. La calor es dintrada dins l’ostal e parlèssem pas del noguièr de davant la pòrta, son ombra a perduda la frescor. Se dura aital, nòstras campanhas vendràn d’èrms de sabla. Vertat que quand nos fasèm (...)

  • L’escodeson :

    , par Claude Vertut

    Un tèxte estrach de la Respelida Carcinòlas n*6 de Joël Simon .
    L’escodeson : Quand èri mainatge, esperavi lo jorn de l’escodeson amb una impaciènça febrinéla. I a una cinquantena d’annadas(1) los reires meunes, que vivián sul cauce de Limonha, en Carcin, avián pas qu’una magra cultura a (...)

Sous-rubriques